GÖKÇE KORKMAZ

“Hiç tanımadığım biri göz kapaklarına adımı yazdırdı.”

Bize biraz kendinizden bahseder misiniz?

Azeri kökenli bir ailenin ikinci ve küçük kızıyım. Yaz tatillerinin ailecek geçirildiği bir dönemde Ankara’ya aile ziyareti esnasında doğmuş fakat orada hiç yaşamamış, İzmir’in tuzlu sularında büyümüş biriyim, İzmir’in palmiyeli yollarına ve suya aşık biriyim.

Dövme ile nasıl tanıştınız?

Dövmeye başlama hikayem oldukça enteresan. Kış aylarını İzmir’de yazları ise Dikili beldesinde geçirirdik çocukluğumdan beri. Dikili’de de her yazlık beldede oldugu gibi çarşıda açılan standlar vardır; hediyelik eşyalari, incik boncuk ve tabii ki geçici dövme standları. Tam da çarşının içine dizili. İnsanlar akşam yemeklerini yer ve üstüne çaylarını içmek için ya da biraz yürüyüş ve sosyalleşmek adına mutlaka çarşıya gelirler, tıpkı ben ve arkadaşlarım gibi. Günlerden birinde, çarşıda yürüyüşümüz esnasında arkamdan seslenen adama dönüp; ‘‘Evet!’’cevabını vermemle ilk geçici dövme macerama atılmış oldum. Gelen soru şuydu; ‘‘Bir dakika bakar mısın, bir dövme yapar mısın?’’tereddütsüz gidip tezgahın başına oturdum. Ertesi yıl ellerinde kalıcı dövme makinesiyle geldiler ve makineyi elime tutuşturup gittiler. O yaz muhtemelen oldukça kötü kalıcı dövmeler yaptım ama yanımdan tatmin olmadan giden insan hatırlamıyorum. Bu esnada Karşıyaka Anadolu Meslek Lisesi’nde grafik eğitimi alıyordum ve kağıttan deriye geçmiş olmam oldukça ani, spontane ve bir o kadar da zevk vericiydi. Tam 4 yaz aynı standta zaman geçirdim.

İlk başladığınız günden bugüne sektörde gözünüze çarpan değişiklikler nelerdir?

Benim dövme yapmaya başladığım yıllardan hatırladığım en önemli şey her stüdyoda aynı çizimleri içeren katalogların bulunması. Bu günlerde ise o kataloglar raflarda tozlanmıştır. Ayrıca İzmir gibi büyük bir şehirde sadece 3 tane stüdyo vardı ve malzeme erişimi oldukça zordu. Paket halinde iğnelerin olmadığı günlerdi. Stüdyolar kendi iğnelerini lehimliyorlarken şuan en iyi makinelere sahip, 3 km’lik alanda 30 stüdyoya sahibiz. Teknoloji ve sosyal medya, kullanılan malzemeleri geliştirdigi gibi perspektifizi de genişlettiğini düşünüyorum.

Unutamadığınız bir dövme hikayesi var mı?

Ben aşkla yaşayan biriyim ve işim hep en büyük aşkım oldu dolayısıyla unutamadığım dövme hikayelerinin de hepsi aşkla, aşklarımla ilgili. Hiç tanımadığım biri göz kapaklarına adımı yazdırmak istedi sanırım en anormal hikaye buydu.

İlk dövmenizi ne zaman yaptınız?

İlk kalıcı dövmemi 17 yaşında yaptım. Hayatımda ilk defa kalıcı dövme yapımına şahit oluyordum ve patronumun acil bir telefon görüşmesinden sonra makineyi elime tutuşturup sen devam et demesiyle gerçekleşti. Hayatımın en heyecanlı ve haz verici günüydü.

Keşke yapmasaydım dediğiniz bir dövme oldu mu?

Keşke yapmasaydım dediğim dövmeler sayısızca fazla. İlk tasarımlarım hunharca göz yaşartıcıydı! Yıllar sonra bir çoğuna cover-up yapmış olduğumu ümit ediyorum. Ayrıca komünikasyon işin en önemli kısmı ve birçok dövmede yer, tasarım, boyut gibi detaylarda doğru bulmadıklarımı belirtmeme rağmen, sadece karşı tarafa duyduğum saygı ve mutlu etme çabasından; “Yapmasaydım daha iyiydi.” dediğim çok oldu.

Dövme yaptırmak isteyenler nelere dikkat etmelidir

Dövme yaptırmak için dikkat edilmesi gereken tek bir şey olduğunu düşünüyorum. Günümüzde artık hijyen korkulacak bir durum olmaktan çıktı çünkü kullanılan her şey tek kullanımlık plastiklere döndü. Bence dikkat edilmesi gereken tek şey artist seçimi. Kendinizi ifade edemediğiniz, enerjinizi birleştiremediğiniz birinden dövme sahibi olmak sizi pişmanlığa sürükleyecek en büyük olgudur diyorum.

Sizce kriz geçirten müşteri profili nedir?

Saygısız, sabırsız, güvensiz ve bunun karşılığında şımarıklık boyutunda cahil özgüveni sergileyen herkes bana kriz geçirtebilir. Bu gibi durumlarda elimdeki kalemi kendilerine uzatır ve çizimi kendilerinin yapmalarını teklif ederim. Böylelikle sıkıntı hemen çözülür. Daha önce de belirttiğim gibi uyum çok önemli. Doğru iletişim kuramadığım insanlarla pek alışveriş yaptığım söylenemez.

Dövme sanatına yeni başlayacaklar için neler söyleyebilirsiniz?

Her gün kendime dolu dolu yaşamayı, her şeyi gözlemlemeyi, çok düşünmeyi, az konuşmayı ve çok çizmeyi öneririm. Bu benim açlığımı dizginlemem depresifliğimi azaltmam için bulduğum çözüm. Yeni başlayanlara öneri yapmak bana düşerse bunları tavsiye ederim, işe yarıyor.

gokcekorkmaz